خاطره مجروح

پائیز اخر انتظار برگها نیست

. اول انتظار ادمهاست

من ایمان دارم توبه اقرار گناه کردهاست

. وتو بی گناهترین خاطره زندگی من بودی

شبهای شکوفه برای من سرآغاز زندگی دوباره است

. اما در شهر کوچک من دوباره بلند شدن تولدی دوباره میخواهد

این هذیان سالهای صبوری نیست

. حقیقت محض زندگی ماست

من دل تنگ نشده ام مگر

. برای لحظه هایی که تو نیستی و مانده ام

خدا کند شبهای تاریک زندگی من

. نفرین دقایق تنهایی تو باشد

http://www.mahtabshab.blogspot.com/

باور نمی کردم

باور نمی کردم که عشق

زبانی ادیبانه دارد

نمی دانستم ادب عشق را اتو می کند

http://www.maroufi.malakut.org/

یادت هست؟

هیچ پیش آمده دوست داشتن فراموشت شده باشد ؟

یاد دارم زمانی را که چه معصومانه دوست می داشتم

و می پنداشتم دوستم می دارند!

...

راستی دوست داشتن چگونه است؟

یا بالاتر

دوست داشته شدن؟

اما همی دانم که هنوز هم آسمانی هایی هستند

چون من زنده ام!